Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
okroić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}okrawać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okroić — dk VIa, okroję, okroićisz, okrój, okroićił, okrojony rzad. okrajać dk IX, okroićję, okroićjesz, okraj, okroićał, okroićany okrawać ndk I, okroićam, okroićasz, okroićają, okroićaj, okroićał, okroićany «krając naokoło zmniejszyć, pozbawić… … Słownik języka polskiego
okrajać — → okroić … Słownik języka polskiego
okrawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okrawaćam, okrawaća, okrawaćają, okrawaćany {{/stl 8}}– okroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, okroję, okroi, okrój, okrojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} krojąc, usuwać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pookrawać — dk I, pookrawaćam, pookrawaćasz, pookrawaćają, pookrawaćaj, pookrawaćał, pookrawaćany «okroić wiele czegoś, okroić w wielu miejscach, z różnych stron» Pookrawać spleśniałą skórkę z chleba. Pookrawane skrawki ziemi. przen. «pozmniejszać,… … Słownik języka polskiego
obciąć — dk Xc, obetnę, obetniesz, obetnij, obciąćciął, obciąćcięła, obciąćcięli, obciąćcięty obcinać ndk I, obciąćam, obciąćasz, obciąćają, obciąćaj, obciąćał, obciąćany 1. «tnąc oddzielić coś od czegoś, skrócić coś; uciąć» Obciąć materiał. Obciąć włosy … Słownik języka polskiego
oberwać — dk IX, oberwaćrwę, oberwaćrwiesz, oberwaćrwij, oberwaćrwał, oberwaćrwany obrywać ndk I, oberwaćam, oberwaćasz, oberwaćają, oberwaćaj, oberwaćał, oberwaćany 1. «szarpiąc obedrzeć, urwać coś, odłączyć coś od czegoś» Oberwać falbankę od sukienki,… … Słownik języka polskiego
oberżnąć — dk Va, oberżnąćnę, oberżnąćniesz, oberżnąćnij, oberżnąćnął, oberżnąćnęła, oberżnąćnęli, oberżnąćnięty, oberżnąćnąwszy obrzynać ndk I, oberżnąćam, oberżnąćasz, oberżnąćają, oberżnąćaj, oberżnąćał, oberżnąćany 1. «ściąć naokoło lub z wierzchu;… … Słownik języka polskiego
obkroić — dk VIa, obkroićkroję, obkroićisz, obkroićkrój, obkroićił, obkroićkrojony obkrajać dk IX, obkroićję, obkroićjesz, obkroićkraj, obkroićał, obkroićany obkrawać ndk I, obkroićam, obkroićasz, obkroićają, obkroićaj, obkroićał, obkroićany, → okroić … Słownik języka polskiego
okrawać — ndk I, okrawaćam, okrawaćasz, okrawaćają, okrawaćaj, okrawaćał, okrawaćany 1. forma ndk czas. okroić (p.) 2. techn. «w tłocznictwie: oddzielać nadmiar materiału od obrzeży przedmiotu metalowego; w kuźnictwie: usuwać nadmiar materiału wyciśnięty… … Słownik języka polskiego
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego
